Deze mag dan samen met zijn lief Nienke de Boer een passie hebben voor lekker eten en drinken, maar is zelf geen horecaman. Sterker nog, hij was medeverantwoordelijk bij Friesland Campina voor de oprichting van buitenlandse vestigingen in nieuwe markten, terwijl Nienke de Boer als interim recruiter werkt vanuit haar eigen bedrijf. Sinds april van dit jaar heeft Jan een punt achter zijn Friesland Campina periode gezet en staat hij, zoals hij het zelf verwoordt, open voor ‘een nieuwe uitdaging’ in de voedingsmiddelenindustrie.
Buurmans pand
Jan Bles had in de periode dat hij in het buitenland werkte een huisje gekocht in Woudsend. “Woudsend voelt als een goed passende jas, het ligt prachtig centraal in het Merengebied van Friesland en is niet te ver van de Randstad. Toen de boerderij naast ons te koop kwam, zat ik dan ook al snel met de verkoper om tafel en aan het eind van de avond was ik eigenaar van een boerderij. Oeps, dacht ik toen. Maar we hadden al wel een bestemming in gedachten. Nienke en ik zijn beiden gepassioneerde ‘genieters’, met een voorkeur voor lekker eten zonder fratsen, maar met een goed glas wijn. Dus de keuze voor een restaurant was een logische.”
“De historie van de boerderij moest bewaard blijven, het moest qua filosofie dicht bij ons liggen, het moest een duidelijk maatschappelijk concept hebben en het moest niet concurrerend zijn voor de gevestigde horeca in Woudsend. Dus… een ‘boergondisch’ ontmoetingsplein, waarin het eten ‘knetterlekker’ is en de toeleverende boeren van de verse streekproducten ‘onze helden’ zijn. Gastvrij, lekker, levensgenieters, een restaurant met een verhaal, het leidde uiteindelijk onontkoombaar naar mijn oudoom, Omke Jan. Architect Piet Hein Eek creëerde een sfeervol interieur met zo’n zestig couverts, perfect passend bij onze filosofie ten opzichte van het eten, dus ‘knettergezellig’ zeg maar.”
Het restaurant wordt gerund door een operationeel team, terwijl Jan en Nienke de managementschil daaromheen vormen.
Corona
“Vooropgesteld dat de uitbraak van het coronavirus voor de hele horeca allesbehalve prettig was, hebben we de afgelopen maanden niet stilgezeten. We hebben daarbij bewust niet gekeken naar wat niet meer kon en mocht, maar juist naar wat we nog wel konden doen. De koeling stond nog vol met versproducten. Daar hebben we stoofpotten van gemaakt en deze geschonken aan de Voedselbank in Sneek. En we hebben paasbroodjes gemaakt voor een zorginstelling in Sint Nicolaasga.
We hebben niet gefocust op bezorgen en afhalen, maar iets bedacht wat we ook na de coronaperiode in stand konden houden. We noemen het ‘Omke Jan To Go’, een soort ‘sail in’, waarbij de ‘bootjesmensen’ bij ons aan de kade hun bootje afmeren, vanuit hun sloep de bestelling doorgeven en zich in de boot te goed doen aan wat wij ze serveren.
De verbinding met onze toeleveranciers, de boeren, tuinders en vissers, was al onderdeel van onze filosofie en is in de afgelopen coronamaanden alleen maar steviger in ons concept verankerd in de vorm van bezoeken bij onze leveranciers en het creëren van een boerderijwinkeltje buiten, waarin de versproducten van onze ‘helden’ worden verkocht. En dat blijkt heel leuk te lopen en bovendien na corona te handhaven.
We hebben ons goed voorbereid op de ‘doorstart’, beginnend op 1 juni, met een verzoek van de hele horeca in Woudsend richting de gemeente om ons terras uit te mogen breiden. In het restaurant zelf kunnen we zonder problemen dertig gasten verwelkomen, waarbij we merken dat de zakelijke markt het laatste jaar een steeds prominentere rol begint te spelen.
Ons uitgangspunt is dan ook dat iedereen zich bij ons thuis moet voelen, van ‘driedelig pak tot hobbezak’.“
