Wie in nieuwe werelden stapt bewijst zichzelf een enorme gunst. Want hoewel alles nieuw is en jij het gevoel hebt dat je jaren achterloopt op de professionals, heb jij jezelf ook in een positie gebracht waar je een schat aan nieuwe ervaringen en inzichten opdoet. Ontzettend leerzaam. Je komt kansen tegen en bedreigingen. En valkuilen, die vooral met jezelf te maken hebben. Eén zo’n valkuil is uitstelgedrag. Een goede voorbereiding is essentieel, maar….laat het nooit een excuus zijn om niet tot concrete stappen over te hoeven gaan. Dat is uitstelgedrag. Of ik daar last van heb? Ik weet het niet. Heb tot nu toe alle ‘kansen’ tot aankoop van vastgoed aan me voorbij laten gaan. Mijn rekensommetjes kwamen gewoon niet uit. We zullen zien waar het schip strandt. Of niet.
Dealsourcers
Ter voorbereiding op investeren in vastgoed gaf ik enkele honderden euro’s uit aan vastgoedcursussen. Die leerden mij veel. Onder andere dat de Nederlandse woningmarkt er niet aantrekkelijker op is geworden voor de belegger. Dat begon dit jaar al met de overdrachtsbelasting, die eventjes werd opgehoogd naar 8%. Maar het grootste probleem is de schaarste en de absolute gekte als het gaat om de prijzen. Waar een appartement vijf jaar geleden nog een ton koste, moet je er nu 130.000 voor betalen. Als het niet meer is. En zodra je iets te koop ziet staan is het weg. Nou ja, die verhalen halen wekelijks de media; die kent u inmiddels wel.
Een manier om écht rendement te halen is om onder de marktprijs te kopen. Dat lukt uiteraard niet via Funda. Eventueel kan dat wel via een ‘dealsourcer’, die jou tegen een fee van circa 3.000 euro de huizen aanbiedt, voordat ze op Funda staan. Maar ja, die markt is ook al aan de kook. En lang niet alle dealsourcers zijn betrouwbaar.
Hyena’s
En dan heb je nog het opmerkelijke vak van het ‘flyeren’. Vastgoedinvesteerders gooien in hun bepaalde woonwijken huis aan huis folders in de bus, waarin ze de bewoner vragen om contact met ze te zoeken wanneer men ooit het plan heeft om de woning te verkopen. ‘Bij ons verkoopt u ineens, zonder voorbehoud en zonder dat u uw woning helemaal spik en span op Funda moet zetten’, dat is zo’n beetje de boodschap. Geen renovaties nodig en geen vermoeiende bezichtigingen, dus. Er schijnen mensen te zijn die liever een wat lager bedrag vangen dan dat ze die Funda-weg bewandelen.
Echter: nu de kersverse aspirant beleggers de markt betreden nemen de folderaars toe. En daarbij komt dat vastgoedbeleggers een slecht imago hebben. Alsof het hongerige hyena’s zijn die de huizen voor de wanhopige starters wegkapen. In diverse gemeenten wordt de wetgeving dan ook minder beleggers-vriendelijk.
Zo bleef ik maar tegen ‘uitdagingen’ aanlopen. Het liep niet zo gesmeerd als de cursus mij van tevoren had voorgespiegeld. Maar in mijn systeem als ondernemer zit de wijze les van Charles Darwin, die zei: het zijn niet de sterkste van een soort die overleven en ook niet de intelligentste. Het zijn degene die zich het best op veranderingen aanpassen.
Over de grens
Zo kwam ik op het idee om eens wat onderzoek te doen over de grens. In welk land zou ik het beste rendement kunnen halen met vastgoed, met zo weinig mogelijk risico? Na een zwerftocht door Frankrijk, Spanje, Thailand, Italië en Duitsland kwam ik in Groot-Brittannië, ‘Dear Old Blighty’, zoals de Engelsen soms liefkozend zeggen.
Een interessante markt, omdat er veel verouderde panden zijn (dus mogelijkheid om waarde toe te voegen door middel van verbouwing). De prijzen liggen er lager dan in Nederland. Bovendien is het voor een belangrijk deel een huurdersmarkt. Door een expert is mij verteld dat in een stad als Leeds tachtig procent van de inwoners huurt. Ik deed een cursus en vond een coach; een Nederlander die al goede ervaringen heeft met investeren in het VK en die graag die kennis deelt, tegen betaling uiteraard.
Ik heb gekozen om een tweeledige strategie nader te onderzoeken. Ten eerste: het opkopen van een aftandse woning, met als doel op te knappen en te verhuren en twee: het investeren in een kant en klaar appartement, waarbij ik me vooral richt op de Young Urban Professional als huurder.
Ik graaf me diep in die twee strategieën en ik vergelijk de rendementen, afgezet tegen de risico’s. Ik mik op een jaarlijks rendement van tenminste 6 procent, maar liever méér. Zeven procent maakt mij blij. Dat is minder dan ik op dit moment op de effectenbeurs verdien, maar het geeft naar mijn overtuiging wel meer continuïteit.
Oh ja, dan nóg iets: ik wil mijn project ook kunnen herfinancieren. Er móet dus ook de mogelijkheid zijn om ook in het VK een flink deel uiteindelijk met een hypotheek te financieren, zodat ik een hoger rendement op mijn eigen vermogen kan halen.
Kennis
Hoe dit verhaal afloopt kan ik u nog niet vertellen; daarvoor zit ik er nog te veel middenin.
Waar ik wel achter ben gekomen is dat ook hier de Nederlandse aanbieders van trainingen ‘beleggen in de UK’ als paddenstoelen uit de grond komen en de meesten vergeten in de rekenmodellen die ze me leren om álle kosten waar je als Nederlandse belegger in het VK-rekening mee moet houden mee te nemen. Ook in de vastgoedsector van het VK geldt: niets is wat het in eerste oogopslag lijkt. En dus maak ik mijn eigen rekensommen, waarbij ik ontzettend streng ben voor mezelf. Dat levert inmiddels nog geen huis of appartement op. Maar wel een schat aan kennis. En wie weet: komt er in ‘Dear Old Blighty’ tóch zo maar een mooie kans langs.
De optelsom
Ik nader het voorlopige einde van mijn verhaal. De optelsom: wie graag activa bezit en een liefde voelt voor activa die niet weglopen, wegsmelten, of verdampen kan vastgoed overwegen. Houd er rekening mee dat de gouden bergen niet bestaan en dat goede rendementen misschien in andere landen béter zijn te halen dan in Nederland. Het Verenigd Koninkrijk is een zeer interessante optie. Een geheel andere markt, waar je als Nederlander rendement kunt halen, mits je de juiste wegen weet te bewandelen. Gouden bergen bestaan óók niet in het VK, maar kansen liggen er zeker.
Of ik persoonlijk daadwerkelijk tot uitvoering van een van mijn strategieën kom? En daarmee mijn target van 6 tot 7 procent nettorendement ga halen? Of misschien zelfs veel meer? In het najaar zal ik het vertellen. Houd OF-edities in de gaten (dat is sowieso een goed advies).
Nu al méér willen weten over beleggen in het Verenigd Koninkrijk?
Stuur me gerust een mail: mennobakker@of.nl
Foto soldaten:
Over huisvesting gesproken. In de doorweekte loopgraven van de Eerste Wereldoorlog halen Britse soldaten sentimentele herinneringen op aan huis in de krant ‘Blighty’.
Foto: gepubliceerd door the Imperial War Museum, onder de ‘WM Non Commercial Licence’
