Naar schatting heeft meer dan de helft van alle ondernemers in Nederland voor zijn/haar pensioen de overwaarde op eigen woning, óf spaargeld, kantoorpand of verhuurappartement gebruikt. Voor deze groep is de overheid echter niet erg vriendelijk. Zij worden zelfs gestimuleerd om forse financiële risico’s te nemen.
Laten we beginnen bij de bron. Huisjesmelkers verdienden jarenlang goed geld aan het verhuren van pandjes. Ze werden rijk van forse huurprijzen voor slechte voorzieningen. Fiscaal vriendelijke regelingen maakten dat gedrag nóg aantrekkelijker.
Daarom werd vorig jaar de Wet Betaalbare Huur ingevoerd. Begrijpelijk dat buitensporige huurprijzen aan banden werden gelegd, maar ook fiscaal werd vastgoedbezit zwaarder belast. Dat was voor veel kleine ondernemers een slag; hun pensioenvoorziening verdampte en dus werden er veel appartementen verkocht, waarvan een belangrijk deel ook van de huurmarkt verdween.
Minister Mona Keijzer, van de partij die het woord ‘bestaanszekerheid’ heeft uitgevonden kwam in april met enige verzachtende maatregelen: maar
feit blijft dat investeren in vastgoed fiscaal niet meer erg interessant is voor de kleine particuliere verhuurders. Wie 800 euro huur vraagt ziet al snel dat er maandelijks een bedrag van 300 euro afgaat aan Vereniging van Eigenaren, gemeentelijke belastingen, onderhoud en soms; kortstondige leegstand. Wanneer er vervolgens nog vermogensbelasting overheen komt blijft er nog zo’n 100 tot 200 euro per maand over.
Kortom: wie boven op zijn AOW nog een beetje inkomen wil hebben moet óf zijn pandje verkopen, óf zijn eigen huis, óf…beleggen op de beurs. En met dat laatste ben je in feite een kwetsbare speelbal in het internationale geweld van handelsoorlogen.
Daarmee wordt ondernemerschap én zelfredzaamheid in feite bestraft. Het is dan ook te hopen dat minister Mona Keijzer bij dit trial and error-menu van het landelijke huisvestingsbeleid binnenkort nog met een Mona-toetje komt. Een gemakkelijk te verteren dessert, in de vorm van een fiscale verlichting, specifiek voor ondernemers die maximaal drie kleine appartementen willen verhuren als pensioenvoorziening. Ook zij hebben er hun hele carrière hard voor gewerkt om aan het einde van hun leven nog wat bestaanszekerheid te voelen.
