Uitreiking
Om 16.00 uur zal de plechtigheid beginnen. Hoofd van Staatsbosbeheer Fryslân, Jesler Kiestra, reikt het Wâldpyk-certificaat uit namens Stichting Wrâldfrucht uit Buitenpost. Deze stichting exploiteert het streekkeurmerk Wâldpyk, het keurmerk voor streekeigen producten en diensten uit De Wâlden. Voorafgaand aan de uitreiking neemt Mirjam Frieswijk van IVN De Wâlden de aanwezigen mee naar het Plukparadijs de Grinspôle dat De Leyen in samenwerking met Staatsbosbeheer, IVN De Wâlden en Landschapsbeheer Friesland heeft opgezet via het project Lekker Landschap. Ook in dit plukbos is het Duizendblad te vinden. Pier en Mascha sluiten de dag af met een proeverij van de Duizendbladsoep. “Voor de liefhebbers is er na de tijd gelegenheid om een 3-gangen streekmenu te nuttigen. Wij bieden dit aan voor € 27,50 per persoon” aldus Pier en Mascha. Aanmelden voor het streekmenu kan bij het paviljoen: info@deleyen.nl of 0512 – 341 120.
Duizendblad
In De Friese Wouden komt Duizendblad in het wild voor en gedijt het beste op matig voedselrijke gronden en het gewas kan goed tegen droogte. Sinds enige tijd telen Willen Teun Tel en Dick Noteboom van Natuurtuin ’t Hummelhûs in Oudehorne het Duizendblad op biologische wijze. Pier en Mascha: “Hier halen wij ons Duizendblad vandaan. In samenwerking met Wâldpyk hebben we gekeken hoe we dit kruid het beste konden verwerken in gerechten. De bladeren smaken zoet met een beetje bitter. Het trekken van soep van Duizendblad bleek perfect te zijn om deze bijzondere smaak het beste tot zijn recht te laten komen. Een heerlijk soepje geworden al zeggen we het zelf”, vertellen Pier en Mascha.
Niet alleen Wâldpiken, maar ook de oude Grieken wisten er al raad mee: ga niet op oorlogspad zonder Duizendblad mee te nemen. De groene bladeren zouden een bloedstelpend effect hebben en zouden de genezing van brandwonden en open wonden versnellen. Ook in de 17e eeuw was Duizendblad populair, maar dan als groente. Het werd toen bereid en gegeten zoals men nu spinazie eet. Ook werd het kruid toegevoegd aan soepen en gebruikten bierbrouwers het als ingrediënt bij de bierbereiding voordat ze de werking van hop ontdekten.