Enige tijd terug is de balans over het boekjaar 2015 bij veel bedrijven weer opgemaakt. Voor velen is de conclusie getrokken dat het weer een beetje beter gaat. We kunnen weer opgelucht adem halen en plannen voor de toekomst maken. Mooi toch? In het maandelijkse bedrijfsoverleg is richting de medewerkers het succes over het boekjaar 2015 worden aangehaald. Voorzichtig is gesteld ‘dat het tij is gekeerd’.
Wel, dat woord ‘voorzichtig’ is in veel gevallen op zijn plaats. Vaak heeft de financiële crisis de liquiditeit van bedrijven enigszins uitgehold. De eigenaar of aandeelhouder heeft wellicht een tijdje geen salaris gehad. Of zelfs geld moeten bijstorten. Het is een pijn die wellicht voor veel medewerkers verstopt blijft. Ten onrechte! Want voor de continuïteit van ieder bedrijf is het van groot belang dat alle medewerkers voelen welke tol er moet worden betaald. En waarom. En door wie.
De lange arm van de recessie reikt ver. We keren niet meer terug naar de tijden van weleer. Iedere ondernemer heeft geleerd scherp te zijn. Iedere ondernemer zal niet meer willen verslappen.
In de tijd die komt gaat men aan alle partijen die verbonden zijn aan het bedrijf iets extra’s vragen. Leveranciers moeten sneller en goedkoper leveren, klanten moeten sneller de nog openstaande rekening betalen.
De mentaliteit bij de leveranciers en of afnemers is merkbaar veranderd. Ja, zij hebben ook in diezelfde crisis gezeten en hebben begrip. Bij medewerkers is het merkbaar anders. Zij hebben ook ingeleverd, even geen periodiek erbij gehad of zelfs uurtjes ingeleverd. Deze groep vindt het merkbaar tijd om weer te cashen. Het gaat immers weer goed? Snel – te snel – wordt vergeten dat er achter de schermen nog altijd pijn wordt geleden. Bij de leveranciers, bij de klanten; misschien bij de baas. Daarom is het van belang dat ondernemers hun medewerkers meenemen in hun verhaal. In hun zorgen, maar ook in hun ambities voor de toekomst. Zodat iedereen in het bedrijf weet wat het doel is. Wie intern alleen maar hosanna verhalen verkoopt motiveert de medewerkers niet. Personeel loopt dan eerder een tandje langzamer in plaats van nu door te zetten. De medewerker pakt de kansen niet op, en werkt soms zelf tegen. Doordat het eigenbelang voorrang heeft gekregen komt het bedrijfsbelang in het geding. Jammer want het gevolg is niet te overzien.
Vergeet de tijden van weleer. Niets wordt zoals vroeger. Het doel is: continuïteit voor iedereen. Voor de leider in het bedrijf is het de kunst de medewerkers te laten inzien dat het juist nu de tijd is om mee te doen. Voor de medewerkers is het de kunst om te herkennen waar het bedrijf staat en welke potentie erin zit. Het is nu de tijd om te investeren in de toekomst en de oogst te laten rijpen.
Kijk voor deze en ook eerdere columns van Gerke Wispelwey op zijn eigen OF Specialisten forum.
Benieuwd naar de drive van Gerke? Bekeijk dan het korte filmpje hieronder.
