Cambuur verloor afgelopen donderdag zijn belangrijkste wedstrijd van het seizoen. Niet op de grasmat, maar in de rechtbank van Utrecht. De voetbalclub promoveert ondanks een riante voorsprong niet. De voorzieningenrechter is van mening dat de KNVB bevoegd is dit besluit te nemen. Een uitspraak die door velen als een deceptie en als onredelijk wordt ervaren. Al die mooie voetbalmomenten en een al bijna zekere promotie en huldiging op het Oldehoofsterkerkhof. Alles door een coronacrisis tenietgedaan. Cambuur komt er voorlopig nog niet aan.
Onze studenten in het middelbaar en hoger beroepsonderwijs treft misschien wel eenzelfde lot als Cambuur. Vele duizenden jongeren in onze regio hebben een fantastisch seizoen achter de rug. Prachtige en verantwoordelijke jonge mensen die volop aan het ontdekken zijn welke rol ze in onze samenleving willen vervullen en tot voorkort dachten te promoveren naar de ‘eredivisie’. Over een aantal weken afstuderen en dan een mooie baan bij een bedrijf of instelling in Friesland of daarbuiten. Of nog een jaartje school met een interessante stage in binnen- of buitenland. Of een examenopdracht of project bij een bedrijf waar je later misschien wel zou willen werken. Maar ook hier gooit de coronacrisis roet in het eten.
Wij zullen als samenleving naar verwachting nog jarenlang hinder ondervinden van deze crisis. Zowel in economisch als in maatschappelijk opzicht. Dit lot treft ons allen maar onze jongeren worden onevenredig zwaar getroffen. Deze nieuwe generatie is de afgelopen maanden terecht solidair geweest met de ouderen en zal dat ook nog even moeten blijven. Niet of zeer beperkt naar school, niet sporten en aanzienlijke beperkingen in de onderlinge contacten en ontmoetingen. Nog een coronajaar betekent voor een aantal ook studievertraging. Zeker is in ieder geval dat de perspectieven van onze jonge generatie aanzienlijk slechter zijn dan voor deze crisis. Het aantal stageplekken en banen neemt substantieel af en perspectief op herstel is er nog niet. Solidariteit heeft zijn prijs en onze jongeren lijken nettobetaler te worden. Dat mogen we niet laten gebeuren.
Laten we niet in de valkuilen van het verleden stappen. In tijden van recessie het aantal leerplekken beperken en vervolgens in jaren van groei te ervaren dat er onvoldoende vakmensen beschikbaar zijn. Na deze crisis hebben we onze jongeren weer hard nodig op de arbeidsmarkt en daarvoor is het nodig dat ze hun beroepsopleiding nu voort kunnen zetten. Maar ook nu – midden in deze crisis – zijn onze jongeren van grote waarde. Onze hele samenleving zal de komende jaren innovatief moeten zijn waar het gaat om contact. We hebben daarbij onze nieuwe generatie meer dan gemiddeld nodig. Als we op dit moment de meest flexibele en innovatie generatie in de wachtkamer van de samenleving plaatsen, vergeten we dat deze groep is opgeleid om op een probleemoplossende manier een bijdrage te leveren. Zowel aan het bedrijfsleven als in de publieke sector.
Cambuur kon de afgelopen tijd massaal op steun rekenen uit Friesland en de rest van het land. Laten wij als samenleving onze jongeren ook steunen. Gun ze waar mogelijk een kans op de arbeidsmarkt. Bied ze de stageplekken of projectopdrachten die ze zo hard nodig hebben in hun opleiding. Betrek ze bij de zoektocht om op een nieuwe manier samenleving met elkaar te zijn. Cambuur was afhankelijk van een voorzieningenrechter uit Utrecht. Voor onze nieuwe generatie kunnen wij zelf het verschil maken. Cambuur komt er aan dat is zeker. Maar ook Kasper, Femke, Michiel, Salma, Hidde en Najib komen eraan.
Remco Meijerink
Voorzitter College van Bestuur ROC Friese Poort
