Oerdriften

Op het gebied van de oerdriften was oktober voor mij een vreemde maand. Er gebeurden merkwaardige dingen.

Aan de ene kant was daar mijn bezoek aan Snowdonia, Wales. Met mijn drie zoons ging ik – bewapend met filmcamera – helemaal off road. Dwalend door bossen en velden en klauterend over ongenaakbaar mistige bergen probeerde ik door middel van een korte film het antwoord te vinden op de vraag: waarom blijven wij mensen gezonder wanneer we buiten zijn? Wat is exact het geheim van frisse lucht, je boterham eten op een ondergrond van geurend mos, uitkijkend over panoramische vergezichten? Waarom is een dag vol onverwachte watervallen, bergkloven en acute meteorologische veranderingen zo gezond? Mijn persoonlijke onderzoek loopt nog – de film is nog niet af – maar wetenschappelijk is al lang vastgesteld dat in de natuur zo dicht bij je oerinstincten komen helpt tegen stress en misschien zelfs tegen kanker.

Een schril contrast met die openbaring in Snowdonia vormde de terugreis. Door de mazen van de controles van douane en low cost-maatschappij FlyBe was een groep Engelse hooligans geslopen. En die zaten dus achter- en pal naast mij, op de vlucht van Manchester naar Amsterdam. Het weekend stond voor de deur en dus waren ze bij vertrek al ladderzat. Schreeuwend, schetenlatend, het personeel beledigend, maakten ze de terugreis tot een ware bezoeking voor de andere passagiers. De ergste meeloper zag eruit als een varken. En die zat naast mij. Toen ik hem na de zoveelste boer met een scheef oog een milliseconde te lang aankeek blafte hij me toe: ‘what are you looking at, you Dickhead’?

Wat doe je, wanneer een varken van nog geen 23, in een blauwe bodywarmer, jou recht in je gezicht beledigt, met nog een half uur vliegen voor de boeg? Vluchten, vechten, of bevriezen, zo las ik onlangs in een boek van trauma-specialist Peter A. Levine. Ik moet bekennen dat ik voor het laatste koos. Daarbij werd ik geholpen door het lot, want net op dat moment kotste zijn andere buurman een erwtensoep-achtige substantie over de vloer en dat was een ‘event’ waar zijn makkers zich een half uur lang gelukkig kostelijk mee konden vermaken.

Raar is het, dat ik de dagen erna nog onrust voelde. Ik had die jongen zó ontzettend graag een klap op zijn varkensneus verkocht. Ik had hem waar iedereen bij was zó graag willen vernederen. En overwinnen. ‘Bevriezen’ werd in mijn hoofd dus ‘vechten’. Tegelijkertijd werd mijn verlangen naar de rust en de ruimte in Snowdonia ook bijna onhoudbaar. Eigenlijk dus: vluchten. Kortom: de oerdriften gingen met me aan de haal en het was zowel opmerkelijk, leerzaam, als verwarrend.

Nou ja, gelukkig heb ik de beelden nog.

Houd het You Tube-kanaal OFTV in de gaten voor de release van de film Snowdon Secrets.

Delen via

Menno Bakker

OF/Narvic

Hoofdredacteur OF
Menno Bakker was in de jaren tachtig leadzanger van de punkgroep Kobus gaat naar Appelscha en is oprichter van NARVIC, adviesbureau voor communicatie. Hij studeerde kunstgeschiedenis en communicatie aan de Rijksuniversiteit Groningen, later gevolgd door een NIMA-opleiding. Hij werkte o.a. als journalist en als marketeer van het Groninger Museum en was actief in citymarketing (Expeditie Leeuwarden). Momenteel werkt Menno Bakker als communicatie-adviseur en als hoofdredacteur van OF magazine. Wilt u reageren op Menno z’n columns of heeft u een vraag? Mail ze Menno via menno@narvic.nl. Benieuwd naar alle columns van Menno? Kijk op zijn eigen Specialisten pagina.