Alhoewel kosten voor de baten uitgaan zullen de meeste ondernemers het met mij eens zijn dat je niet oneindig méér geld kunt uitgeven dan er binnenkomt. Wie krap bij kas zit doet er doorgaans verstandig aan zuinig te zijn. Of creatief. Ik mag zeggen dat ik daar in mijn jonge jaren wel bruikbare ervaring mee heb opgedaan.
Toen ik vlak na mijn HAVO geen zin had in doorstuderen of werken, maar liever met een rockband mijn brood probeerde te verdienen, was het bezuinigen geblazen. Bij mij thuis was schraalhans keukenmeester. Meerdere malen per week warmde ik een blik kapucijners op en dat was het dan. Maar tot mijn vreugde had je ergens in de jaren tachtig in Leeuwarden het restaurant ‘Salmonella’, in een best wel knus kraakpand, ergens bij de Schoolstraat. Ik was de uitbaters dankbaar; zo kon ik voor enkele guldens tóch nog af en toe met mijn toenmalige vriendinnetje uit eten.
Dat vriendinnetje knipte destijds ook altijd mijn haren. Tot die ene dag waarop de tondeuse uitschoot, nét voordat we uit eten zouden gaan bij – alweer – Salmonella. Met zwarte markeerstift heb ik in lichte paniek geprobeerd om op de kale plek aan de zijkant van mijn schedel nog de suggestie van een kapsel te schetsen. Het zag er niet uit natuurlijk, maar ach; we waren in die dagen tevreden met weinig.
Ook door creatief te zijn maakten we in die jaren een geweldig galabal mee. Met een klein groepje vrienden en vriendinnen liepen we op een vrijdagavond langs de Harmonie en daar zagen we in de foyer een enorm sjiek feestgedruis. Toen we nieuwsgierig naar binnenliepen bleek niemand ons tegen te houden en zo waren we ineens behoorlijk incognito aan het slempen en smullen bij een groot personeelsfeest van de Friesland Bank (ach, de Friesland Bank, waar blijft de tijd). Ik vermoed dat er af en toe wel iemand is geweest die zich afgevraagd moet hebben op welke afdeling deze snuiters zaten, maar we hebben het einde van het feest in ieder geval zonder commentaar gehaald en de magen goed gevuld.
Ik sprak in het begin van dit stukje proza van die rockband waar vier vrienden en ik een bestaan mee wilden opbouwen. Uiteraard ging óók dat met nul komma nul marketing-budget. Hoe we dat aanpakten vertel ik graag een volgende keer.
Heeft u al wéér een reden om uit te kijken naar de volgende editie van OF.
