Iedereen kent ze wel; die megagrote bedrijven, waar je als ondernemer wel zaken mee móet doen om je business draaiende te houden, maar waar je liever per direct afscheid van zou nemen. Omdat je het hebt gehad met kosten die op je worden afgewimpeld, de slechte service en dat er nooit iemand bereikbaar is.
Ik heb het afgelopen jaar achtereenvolgens de service mogen ervaren van KPN, Vodafone én UPC. Met alledrie molochjes had ik een bijna-overeenkomst voor de levering van internet via de kabel. Belangrijk, om ook thuis te kunnen werken. Op basis van de toezegging ‘dat er pas een formele deal is wanneer de schakelaar over gaat en wij een signaal binnen krijgen’ tekende ik een contract met automatische incasso. Het feest ging echter niet door, omdat alle drie aanbieders op moment van installatie toch weer met extra kosten kwamen aanzetten. Zo strompelden in een jaar tijd drie monteurs onverrichter zake met hun koffertje mijn paadje af richting hun bestelbusje.
Het vervolg was steeds identiek. Vermoeiende maanden, waarin ik probeerde duidelijk te maken dat de deal niet doorging. Ik belde onophoudelijk met de ‘servicedesk’ (‘op dit moment is het drukker dan normaal’) en ik schreef brieven, waar geen reactie op kwam. Bedragen werden intussen wel afgeschreven en iedere keer door mij geblokkeerd, waarna uiteraard de herinneringen en aanmaningen kwamen.
Dat ging zo maanden door. Hoe ik er uiteindelijk van afkwam? Onder alle aanmaningsbrieven stond een (slechte) copie van de handtekening van de directeur klantenservice. Op LinkedIn zocht ik die mannen op en ik stuurde ze een vriendschapverzoek (gewoon brutaal aanvinken ‘We’ve done business together’; ze konden zien dat ik van OF was). In begeleidend schrijven: ‘Beste (naam), Ik zou graag willen linken. Temeer daar ik een kwestie onder handen heb waar ik je graag nader over informeer en die publicitair gevolgen voor jullie kan hebben.’
Dat was genoeg. Ze werden alle drie binnen een dag vrienden, zodat ik ze persoonlijk kon mailen. Daarbij gaf ik fijntjes aan dat ‘deze zaak inmiddels ook mijn journalistieke interesse had’. Binnen een week was ik van de schijncontracten af. Eén aanbieder liet de directiesecretaresse telefonisch excuus overbrengen. Een ander stuurde een doos bonbons. De arm van OF reikt blijkbaar ver.
Mocht u nu ook een probleem hebben, of zin in bonbons. Probeer het. Zeg dat u ‘business wilt doen’ met uw plaaggeest en zet in uw profiel dat u ‘trouw lezer bent van Ondernemend Friesland’. Dan komt alles goed.
