We hebben het op deze plek de laatste tijd over de vraag: ‘wat zou je beroepsmatig willen zijn wanneer je morgen niet meer je huidige bedrijf hebt en ook beslist iets geheel anders zou moeten kiezen?’ Ik zou die vraag het komende jaar nóg vaker aan ondernemers willen stellen. En ik nodig u uit uw dromen uit te spreken. Want daar komen mooie verhalen uit. En soms ook: wijze levenslessen.
Om bij mezelf te beginnen: als ondernemer met romantische inborst heb ik altijd geprobeerd om mijn dromen waar te maken. Als filmer keek ik bijvoorbeeld op tegen de Italiaanse cinema. Een meesterwerk maken als La Grande Belezza of De acht bergen; dat wilde ik ook wel! Gelukkig kwam ik er nét voordat het gênant werd achter dat ik die droom nooit meer zou realiseren. Maar, uiteindelijk ik héb ik tóch een Italiaanse film gemaakt, in 2015 en al was het maar een film van acht minuten; ik kreeg een warm applaus op het Noordelijk Filmfestival en zo kwamen er bijna vanzelf ook steeds mooiere opdrachten. Het was een kick om daar 110 procent aan te werken.
Er is ook een keerzijde en ik wil de lezer even deelgenoot maken van een waarschuwing: let bij al dat gepassioneerde werken op uw ademhaling. Zo was ik de afgelopen tien jaar bezig met Italiaanse films maken, maar óók met tal van andere zaken, waaronder het nobele werk voor dit magazine. En hoewel ik al lang niet meer de 70 uur per week aantikte was het nog altijd wel 50 of 60 uur dat mijn hoofd met tenminste iets bezig was. En alles wat ik deed vond ik leuk! Totdat ik een half jaar geleden klachten kreeg: vermoeidheid, mindere concentratie en een enorm nerveus gevoel in de borst.
De term ‘burn out’ werd het eerst door mijn psycholoog genoemd en dat leek me een vergissing. Totdat een anti-stress-coach me uitlegde dat je van leuk werk dus óók overwerkt kan raken. Het stresshormoon cortisol is daarbij een boosdoener. Het hormoon dat van oudsher (denk aan de holbewoners) bedoeld was om ervoor te zorgen dat we op kritieke momenten (bijvoorbeeld: aanval van een beer) konden vechten, vluchten, of bevriezen wordt in ons dagelijks leven honderden keren vaker aangemaakt, door deadlines, files, ontslagrondes, social media-vetes en burenruzies. Maar dus ook door té intensief, bezig te zijn met jouw passie. Door de kick en voldoening die je tegelijk óók krijgt merk je niet wat eer misgaat: te weinig pauzes, verkeerde ademhaling en ineens sta je zonder benzine langs de weg.
Hoe ik persoonlijk uiteindelijk tóch een goede wegenwacht heb gevonden vertel ik u in een volgen de editie.
Menno Bakker, hoofdredacteur, linkedin.com/in/bakkermenno
